Ես սիրում եմ մթնշաղը նրբակերտ,
Երբ ամեն ինչ երազում է հոգու հետ,
Երբ ամեն ինչ, խորհրդավոր ու խոհուն,
Ցրնորում է կապույտ մութի աշխարհում…
Չըկա ոչ մի սահման դնող պայծառ շող,
Աղմուկի բեռ, մարդկային դեմք սիրտ մաշող.—
Հիվանդ սիրտըդ չի՛ տրտնջում, չի՛ ցավում,
Որպես երազ մոռացումի անձավում.
Եվ թվում է, որ անեզր է ամեն ինչ —
Ու ողջ կյա՛նքդ — մի անսահման քաղցր նինջ…
- Գրի՛ր տրված բառերի բացատրությունը: Մթնշաղ, խոհուն, անձավ, նինջ, խորհրդավոր, անսահման:
Մթնշաղ- վերջալույս
խոհուն- լուրջ
անձավ- Քարանձավ
Նինջ- Քուն
խորհրդավոր-Գաղտնախորհուրդ
անսահման- անչափ
աղբյուր
- Բանաստեղծությունն ինչո՞ւ է կոչվում ,,Մթնշաղ,, , նոր վերնագիր հորինի՛ր:
Հեղինակը շատ էր սիրում մթնշաղը և նա նկարագրում էր, թե ինչ գեղեցիկ և խորհրդավոր է այդ գեղեցիկ մթությունը: Մթության ժամանակ ոչմի պայծառ շող քեզ չի խանգարի, ամեն ինչ հանդարտ է և հանգիստ: Հեղինակը համարում էր, որ քնելուց ավելի քաղցր բան չկա: Երազը այնպիսի հրաշալի բան է, որ թվում է, թե ամեն ինչ անեզր է և քո նինջը անսհաման:
- Ինչի՞ մասին է, ի՞նչ է ներկայացված:
Վահան Տերյանի աշնանային անուրջներն են, խոհուն և գեղեցիկ
Գրի՛ր շարադրություն բանաստեղծության տողերից մեկով․
Ես սիրում եմ մթնշաղը նրբակերտ
Կապույտ մութի աշխարհում
Որպես երազ մոռացումի անձավում
Թվում է, թե անեզր է ամեն ինչ
Կյանքը՝ մի անսահման քաղցր նինջ:
Ես սիրում եմ մթնշաղը նրբակերտ, երբ գիշերային լույսերի մեջ իմ Երևանը դառնում է հրաշք: Բայց մենք գիտենք, երբ մայր է մտնում լուսընկան, վառվում է արփին, և նոր հույսով ու լույսով է լցնում քաղաքամայրը և իմ Հայաստան աշխարհը